Hava, neme doyduğu zaman, yoğunlaşmaya küçük su damlacıkları veya buz parçacıkları oluşur. Sonra bunlar bulutlara dönüşmek üzere buharlaşırlar. Buharlaşma, geliştiği atmosfer katmanının yüksekliğinden ve yapısından (basınç, sıcaklık) kaynaklanan farklı görünümler sunar.
Meteoroloji uzmanları, bulutları yüksekliklerine göre üç grupta sınıflandırırlar. İlk grup, yer yüzeyinden yaklaşık 2000 metre yüksekliğe kadar uzanan düzeyde bulunur. “Stratus” denilen bu durumda bulutlar, kesintisiz katmanlar oluştururlar. “Strato-kümülüs“, ince ve eşit kalınlıkta birbirini izleyen katmanlar görünümünde olur. “Nimbo-stratus” ise, kenarları tırtıklı, çoğunlukla yağmur habercisi kara bulutlardır.
Orta düzeyde yer alan bulutlar, topraktan 2-7 km. yükseklikte bulunurlar. Bunlardan “alto-kümülüs“, gevşek yığınlar, ya da oldukça dağınık yumaklar halindedir. “Alto-stratus” ise kalın ve kara katmanlar şeklindedir. Yeryüzünden 5-13 km. yükseklikte yuvalanan en üst düzeydeki bulutlar, ender olarak yağmur taşırlar. “Sirrus” ailesinin üyeleridir ve tüye benzerler. “Sirro-kümülüs” (yumak bulut) ve “sirro-stratus” (beyazımsı yumaklar) olmak üzere iki şekilde bulunurlar.