Bir makinenin işlemesi için benzin, kömür veya elektrik gibi bir enerji kaynağına nasıl ihtiyaç varsa, insan vücudunun da enerjisi ve ısısı için bazı maddelere ihtiyacı vardır. Üstelik insan vücudu her gün üç kilo kadar ter, idrar ve bunlara benzere vücuda zararlı maddeleri çıkarıp atar.
Tabii ki bir insanın yaşaması için vücudundan attığı bu maddelerin yerine yenilerini alması şarttır: bu yeni maddeler, yiyecekeler, içecekler ve havadır.
İnsan vücududun ısısı daima 37 derece olmalıdır. Bu ısının bir kısmı vücuttaki suyun buharlaşarak tüylerin altındaki gözeneklerden çıkmasını, bir kısmı ise vücudumuzdaki yiyecek, içecek ve havanın ısınmasını sağlar.
İnsan vücudu devamlı hareket eden bir makinadır. Ayakta hareketsiz durduğuuz zaman bir birçok iş yapar; dik durur, nefes alır, sindirim yapar, kalbi atar, düşünür, okur yani çalışmaya devam eder.
İnsan vücudu başlıça şu maddelerden oluşur; karbon, hidrojen, oksijen, azot, kalsiyum, fosfor ve demir. Kalsiyum bilhassa kemiklerde, karbon, azot, su yani hidrojen ve oksijen vücudun her tarafında, fosfor bilhassa beyinde, demir ise bilhassa kanda bulunur.
İnsan sağlığını korumak için vücuduna bu maddeleri temin etmesi gerekir. Tabii ki taş ve diğer madenleri yiyemez. Bunu sadece bitkiler yapabilir. Bitkiler toprağa hatta taş ve madenlerin içine giren kökleriyle küçücük maden parçalarını emerler. İnsan ise bitki ve hayvaları yer ve böylece onlarda bulunan madenleri vücuduna sağlamış olur.
İnsan denilen bu makinanın içinde bir sürü işler yapılır; vücuda giren yiyecek, içecek, su vücudun yaktığı ve dışarı attığı maddeler haline getirilir. Vücuda gereken enerji ve ısı olurlar.
Normal bir iş yapan insanın vücudunun 24 saatteki çalışması sırasında; 1,75 kg. yemek yer, 1,4 kg. su içer, 23 bin defa nefes alır, 12 bin litre hava alır ve bunun 2400 litresi oksijendir, 1,8 litre tükürük imal eder ve 1 litre ter çıkarır.